kuiltjepik

Stofbad

Henriette is een heel preciese kip. Met uiterste zorg en bedachtzaamheid zoekt zij de juiste plek uit. Niet te nat, niet te droog, beetje schaduw, liefst veel zon, beschut, maar zeker ook ruim. Eenmaal gevonden gaat ze met haar kleine snavel aan het werk. Zand een beetje verschuiven, wat omwoelen, welja dan ook even wat in de lucht gooien. Vervolgens zakt ze door haar pootjes om uitgebreid haar stofbad te nemen. Haar kleine oogjes sluiten zich en zichtbaar genietend wentelt ze zich zachtjes in haar verse kuiltje. Kipgeluk.

Kipjaloezie

Maar ook in de kippenhemel bestaat jaloezie. Keetje heeft het eens allemaal gadegeslagen en vindt het de hoogste tijd worden. In eerste instantie lijkt ze zich naast Henriette te willen vlijen. Lief knipogend loopt ze een rondje om haar heen om dan heel dicht op haar te gaan staan. Het bolle lijf van Keetje helt naar voren en raakt al de vleugel van Henriette. Een zacht piepje verraad dat Henriette het door heeft. Met een felle blik en een wat fermere aanraking maakt Keetje haar punt. Mooie kuil. Mijn kuil! Henriette spartelt wat hulpeloos om haar pootjes onder zich te krijgen, maar dat duurt Keetje te lang. Met een razendsnelle beweging raakt Keetje met haar snavel Henriette vol op haar kop. Eruit! En snel! Hard kakelend vliegt Henriette in wilde paniek de tuin in en ontsnapt zo aan een tweede uithaal.

De pikorde

Wat sip moet ze toekijken hoe Keetje haar bolle lijf in het kleine kuiltje perst om gelukzalig murmelend haar stofbad te nemen. De pikorde hoort erbij zegt men, maar ik leef stiekem even mee met de kleine Henriette en stop haar snel een framboos toe van de frambozenstruik in de tuin. Voortrekkerij? Mmm…